Biarkan
aku sendiri.
Biarkan.
. .
Mungkin
sekarang aku dah separa batu, atau sejuk beku mungkin.
Taklah.
Tak.
Bukan
pasal kau orang ada salah.
Bukan
jugak pasal aku dah benci.
Cuma
aku harap,
Beri
sikit ruang waktu,
Untuk
aku sendiri. Kenali hati .
Untuk
aku sayangi diri sendiri lebih dari yang lain.
Jujur,
Aku
kejam pada diri sendiri,
Luka
aku biarkan,
Pedih
aku diamkan,
Tangis
aku tahan.
Jujur,
Aku
tak seramah kau orang sangka kan.
Tak
jugak punya hati seputih suci macam orang lain.
Adab
pon jauh menyimpang.
Sopan
santun lagi jauh dah terbang.
Tapi
demi orang,
Aku
ubah.
Mak
kata:
‘’Kita
tak boleh nak ubah perangai orang macam yang kita nak. Sebab tu, buatlah diri
diterima orang lain ‘’
Sebab
tu jugak,
Aku
belajar. Tahan mental.
Tahan
jiwa.
Apa
aku tak suka,aku diamkan.
Kalau
aku marah, aku pergi, diam bisu.
Aku
sedih, aku luah atas buku.
Aku
bukan orang yang boleh bercerita pada orang lain. Bukan.
Aku
tak macam orang lain. Aku lain.
Aku
tak berhasrat untuk tinggalkan apa yang ada sekarang.
Tapi,
apa yang ada sekarang ney yg mula tinggalkan aku.
I
choose to stay.
Aku
masih belajar. Jadi maafkan aku untuk saat ney.
Biar
aku kenal diri aku dulu.
No comments:
Post a Comment